SENİL ATROFİ
Senil Atrofi Nedir?
Senil Antrofi, Normal gelişmiş organ ve dokuların; beslenme bozuklukları, iltihaplanma veya çalışamaması sonucu erimesi, küçülmesi durumudur. Yaşlanmaya bağlı olarak görülen, patolojik olmayan, organlarda gerileme şeklidir. Fizyolojik veya patolojik nedenlerle, gelişimini tamamlamış hücrelerin hacimce küçülmesi veya sayılarının azalması sonucu, organ ve dokuların boyutlarının küçülmesi veya dumura uğraması
Örneğin; kasların zayıflaması, beyin dokusunun ufalması.
Yaşlılıkta tüm organlar ve vücut küçülür. Bu belirli sınırlar içinde doğaldır. Yaşın ilerlemesiyle parankim hücrelerinin yavaş yavaş kaybolması Genel atrofiye örnektir.
Atrofi nedir?
Atrofi, körelme, zayıflama. Normal olan bir organ ya da dokunun küçülmesi, körelmesidir. Organ ya da dokunun, gelişme evresinde geri kalması (gelişme geriliği) de atrofi olarak ifade edilir. Atrofinin tersi hipertrofidir.
Gelişme geriliğindeki atrofinin nedenleri arasın da;
Organın gelişimini engelleyen mutasyonlar,
Beslenme ve kanlanma problemleri,
Hormonal problemler,
İlgili organda innervasyonun buzulması, bulunur. Benzer etkenler normal dokunun atrofisine de neden olabilir.
Bazen de atrofi normal gelişimin bir parçasıdır. Örneğin erken çocuklukta, bademciğin ergenlik döneminde küçülmesi gibi. Yaşlanınca diş ve saçların dökülmesi, cilt krışıklıkları, kas atrofisi, vajinal atrofi de diğer örneklerdir.
Atrofi Örnekleri
Kas Atrofisi: Çalışmayan kasın hacminin ve gücünün azalmasıdır. Genellikle uzun yatak istirahati, alçı nedeniyle hareketsizliğe bağlıdır. Ayrıca beslenme bozuklukları da kas atrofisine neden olur (kaşeksi).
Vajinal Atrofi: Menapoz sonrası (postmenapozal) dönemde östrojenin azalmasına bağlı olarak vajen duvarının incelmesidir.
Serebral Atrofi: Beyin yarikürelerinin küçülmesidir. Alzheimer ve birçok nörolojik hastalıkta görülür.
ATROFİNİN ŞEKİLLERİ VE SONUÇLARI
Atrofiye uğrayan hücrelerin yerini yağ dokusu alabilir. Parankim küçüldükçe intersitisyel yağlar artar ve organ normalden büyük görünebilir.
Atrofiye uğrayan hücrelerin yerini bağ dokusu alabilir. Normalden küçük görünür ve serttir.
Atrofiye uğrayan hücrelerin sitoplazmasında lipofüskin pigmenti birikebilir.
Atrofiye uğrayan yağ dokunun yerinde jelatinöz görünüm oluşur.
Açlık (kaşeksi) atrofisi; Uzun süren açlık, beslenme yetersizlikleri ve kronik enfeksiyöz hastalıklar sırasında vücutta genel atrofi şekillenir. Önce karbonhidratlar ve yağlar sonra da proteinler kullanılır. Parankim hücreleri küçülür, sayıları azalır, atrofiye uğrar. Kemik ve sinir sistemi dışında kalan tüm organlarda görülür
Yorgunluk atrofisi; Uzun süre çok çalışan organlarda görülür. Adren, hipofiz, tiroid ve kalp gibi organlarda fazla çalışmak zorunda kaldığında büyüdükleri görülür. Fonksiyonları yavaş yavaş azalınca da parankim hücreleri de küçülür ve sayıca azalarak atrofi meydana gelir.
Fizyolojik Atrofi; Yaşam süresinde belirli dönemlerde bazı organ ve dokuların atrogiye uğramasıdır.